Algemene aanbevelingen

Pigmentpasta’s
Droog pigment met een of ander bindmiddel mengen levert meestal geen kwalitatief goede verf op. Pigmentdeeltjes blijven aan elkaar plakken en sluiten lucht in. De verflaag die men verkrijgt is dan poreus en zwak. Bij de luchtinsluitsels begint na het drogen de verflaag meestal ook te craqueleren. Ook zal deze verf geen optimale kleur vertonen. Daarvoor is het nodig dat alle pigmentdeeltjes los van elkaar in het bindmiddel zijn verdeeld (gedispergeerd). Voor verven op waterbasis is het aan te bevelen om het pigment van te voren met water aan te wrijven tot een soort tandpasta dikte. Met deze pigmentpasta kan met anderhalf tot twee delen eigeel een ei-temperaverf gemaakt worden of met twee tot drie delen acrylbinder een acrylverf. Synthetisch organische pigmenten kunnen het water afstoten. Dan zal toevoeging van wat alcohol helpen om deze pigmenten tot een pasta te maken. Pigmentpasta’s zijn in afgesloten potten lang houdbaar en kunnen in kwaliteit in de tijd zelfs toenemen. Een aantal pigmenten, met name de aardpigmenten kunnen gaan schimmelen. Toevoeging van een etherische olie zoals spijkolie zal dit tegengaan.   

Pigment met olie aangewreven is in feite ook een pasta. Afhankelijk van het soort pigment zullen er nog hulpstoffen nodig zijn om er een goed verwerkbare olieverf van te maken. Voor zelfbereide olieverf is een verdunningsmiddel als gomterpentijnolie of een geschikt medium meestal voldoende. 

Oplossen 
Bij het oplossen van natuurlijke stoffen om daar bindmiddel voor verf van te maken, wordt dezelfde weg gevolgd als in de keuken: eerst laten opzwellen en vervolgens oplossen. Dierlijke lijmen en gelatine worden na het opzwellen met matige warmte gesmolten. Harsen en gommen laat men koud oplossen. Men dient te bedenken dat eerst de buitenlaag opzwelt en dat de opgezwollen laag een hoge kleefkracht heeft. Wanneer de gom of hars fijn wordt gemaakt, verkrijgt men ook meer kleverig oppervlak met als gevolg dat alles aan elkaar gaat plakken en daardoor nauwelijks meer oplost. De beste manier om harsen en gommen op te lossen is door de brokken in een doek gewikkeld in het benodigde oplosmiddel te hangen. Een oude nylonkous is hier zeer geschikt voor. De gom of hars zwelt aan het oppervlak op en lost vervolgens op in het oplosmiddel. De oplossing is zwaarder dan het pure oplosmiddel en zakt uit de kous naar de bodem. Vers oplosmiddel kan nu de gom of hars verder oplossen. Het oplossen neemt zo een tot drie dagen in beslag afhankelijk van de gewenste concentratie. Een bijkomend voordeel  is dat verontreinigingen, stukjes plantmateriaal en vastgeplakte insecten, in het textiel achter blijven. 

Conserveren
De meeste organische materialen, ook die in verf worden toegepast, zijn aan bederf onderhevig. 
Om bederf tegen te gaan worden conserveermiddelen aan de verf toegevoegd. De meeste conserveermiddelen kunnen ook schadelijk zijn voor de mens. Steeds meer middelen worden daarom wettelijk verboden. Bewaarproblemen doen zich vooral voor bij verven met water als verdunning of oplosmiddel. In acrylbindmiddelen heeft de fabrikant al conserveermiddelen toegevoegd die afdoende zijn zolang men hygiënisch werkt. Bij zelf samengestelde bindmiddelen zoals Arabische gom voor gouache en aquarel of tragantgom voor pastel dient men een conserveermiddel toe te voegen. Een effectief middel is spijkolie, de tweede kwaliteit lavendelolie. De damp hiervan is zwaarder dan lucht. In een afgesloten container met een vloeistof blijft de damp boven het oppervlak hangen. De damp verhindert het ontkiemen van schimmelsporen en voorkomt zo het bederf. Een voordeel van dit middel is dat het bij opbrengen van de verf restloos verdampt. Wanneer men de geur niet meer in de voorraadpot waarneemt, is het verdampt en herstelt men het conserverend vermogen door weer enkele druppels op het oppervlak te gieten. In plaats van spijkolie kan ook een andere etherische olie worden gebruikt zoals kruidnagelolie.

Terpentijn
Terpentijn is een dikke stropige vloeistof die uit inkepingen in naaldbomen vloeit. Dit wordt ook wel een balsem genoemd. Door te destilleren wordt de vloeistof gescheiden van de vaste stof, de hars colophonium oftewel vioolhars. De vloeistof wordt (gom)terpentijnolie genoemd. Vlak voor terpentijnolie in de handel komt, wordt het nogmaals gedestilleerd. Dit wordt rectificeren genoemd. Terpentijnolie wordt gebruikt om een olieverf te verdunnen en om harsen, zoals voor het maken van een vernis, op te lossen. Terpentijnolie gaat onder invloed van lucht en licht verharsen. Het verkleurt naar geel en wordt dan minder geschikt om te gebruiken. Koop nooit meer dan in een korte tijd (hooguit een jaar) kan worden gebruikt. 

Venetiaanse terpentijn is een balsem die als een medium voor olieverf kan worden gebruikt om te glaceren. Er is ook een goedkope terpentijnolie in de handel die uit dennenappels of boomstronken wordt gedestilleerd. Deze mag geen gomterpentijn genoemd worden. 

Terpentijnolie is een natuurproduct en moet niet verward worden met terpentine dat uit aardolie wordt gewonnen. De damp van beide oplosmiddelen is schadelijk. Zorg voor goede ventilatie. Deze recepten zijn gemaakt om u op weg te helpen. Personaliseer ze daarom om ze eigen te maken. Het is altijd een kwestie van uitproberen, en geen garantie op een meteen goedlukkend recept.

Door het gebruiken van onze website, ga je akkoord met het gebruik van cookies om onze website te verbeteren. Dit bericht verbergen Meer over cookies »